WIESIOŁEK - OENOTHERA

shadowhunter22

WIESIOŁEK - OENOTHERA
(Oenotheraceae).

Opis:

1. Wiesiołek dwuletni - Oenothera biennis
- roślina dwuletnia dorastająca do 100 cm wys.; łodyga najczęściej pojedyncza, owłosiona; liście lancetowate lub podłużnie jajowate, w dole tworzą różyczkę, górne - łodygowe - tępe, brzegiem słabo ząbkowane, powyginane na brzegach, krótkoogonkowe; kwiaty duże,
4-krotne, 2-3 cm średnicy, żółte, zebrane w kłos, 4 płatki serduszkowate, krótsze od działek kielicha, ale dłuższe od pręcików; owoc – podłużnie jajowata, wydłużona, wąska, 4-klapowa torebka z drobnymi nasionkami. Kwiaty otwierają się wieczorem. Kwitnie od czerwca do sierpnia. Roślina pospolita; rośnie na suchych glebach, na przydrożach, nad brzegami rzek, przy murach, na wzgórzach i usypiskach.

2. Wiesiołek wąskolistny - Oenothera muricata
- roślina dwuletnia ok. 50 cm wys.; liście przyziemne w różyczce, górne lancetowate, krótkoogonkowe lub siedzące; kwiaty żółte, 1-1,5 cm śr., 4-płatkowe, w nocy otwierające się i zapylane przez ćmy. Podobny do poprzedniego, lecz występuje rzadziej.
W aptekach i w sklepach zielarskich można kupić nasiona wiesiołka bezbronnego - Oenothera paradoxa (opak. 20 i 40 g).

Surowiec:
Surowcem jest ziele i nasienie wiesiołka - Herba et Semen Oenotherae. Ziele suszy się w temp. do 40 stopni C i pozyskuje ze stanu naturalnego lub z własnej uprawy.
Skład chemiczny. Wiesiołek zawiera flawonoidy, kauczuk, fitosterole, kwasy, garbniki, kwas gamma-linolenowy i kwas linolowy.

Działanie:
Wiesiołki działają wzmacniająco, odtruwająco, przeciwmiażdżycowo (obniżają poziom cholesterolu we krwi i zapobiegają jego odkładaniu w naczyniach krwionośnych), przeciwcukrzycowo, przeciwzawałowo, uodporniająco na choroby zakaźne, żółciopędnie, ochraniająco w stosunku do wątroby, regulująco na przemianę materii i gospodarkę hormonalną oraz hipotensyjnie.

Wskazania:
miażdżyca, cukrzyca, nadciśnienie, osłabienie, zatrucia, schorzenia skórne i włosów, choroby zakaźne, zaburzenia metaboliczne, choroby wątroby, trzustki i pęcherzyka żółciowego, schorzenia alergiczne, nieżyt przewodu pokarmowego i układu oddechowego, stany zapalne układu moczowego, choroby narządów płciowych i serca, wiek podeszły, stany ozdrowieńcze.

Proszek wiesiołkowy - Pulvis Oenotherae:
nasiona lub ziele zmielić na proszek. Zażywać 3-4 razy dz. po 1 łyżeczce.
Mel Oenotherae: na każdą 1 łyżeczkę proszku wiesiołkowego dać 1 łyżkę miodu i pół łyżeczki wina lub gliceryny, wymieszać Zażywać 3 razy dz. po 1 łyżce.

Napar:
1 łyżkę nasion lub ziela zalać 1 szkl. wrzącej wody lub gorącego ml; niemowlęta - 2 łyżeczki; dzieci - 100 ml 3 razy dz. Nalewka wiesiołkowa na winie: pół szkl. nasion lub ziela zalać 200 ml wina białego lub czerwonego; wytrawiać 14 dni; przefiltrować. Zażywać 3 razy dz. po 2 łyżeczki.

Kwas tłuszczowy zawarty w oleju z wiesiołka hamuje wzrost agresywnego raka piersi - zaobserwowali naukowcy z USA. Zwiększa też skuteczność leku stosowanego do tej pory w terapii tego nowotworu.

Korzyść z najnowszego odkrycia może odnieść niemal 30 proc. pacjentek z wyjątkowo agresywnym i złośliwym rakiem piersi. Chodzi o wszystkie te guzy, które cechuje nadaktywność genu Her-2/Neu w komórkach.

W ich terapii wykorzystuje się lek o nazwie trastuzumab - przeciwciało, które przeszkadza białku zapisanemu w genie Her- 2/Neu w pobudzaniu komórki do wzrostu.

Teraz naukowcy z Northwestern University zaobserwowali, że podobną, a może nawet większą skuteczność w leczeniu guzów piersi z tej grupy może odegrać naturalny związek - kwas tłuszczowy o nazwie gamma-linolenowy (GLA).

Jest to jeden z niezbędnych nienasyconych kwasów tłuszczowych, których organizm ludzki nie wytwarza, ale których potrzebuje do prawidłowego rozwoju tkanki nerwowej, mięśniowej i wielu innych. Jego bogatym źródłem są oleje roślinne wykorzystywane w ziołolecznictwie, jak olej z wiesiołka, olej z pestek czarnej porzeczki i z ogórecznika lekarskiego.

Okazało się, że GLA hamowało aktywność genu Her-2/Neu, dzięki czemu poziom zapisanego w nim białka wyraźnie spadał. Rosła ponadto, o 30-40 razy, wrażliwość komórek nowotworowych na trastuzumab.

Gdy lek dodawano do komórek łącznie z GLA, efektywność obydwu związków rosła - więcej komórek raka ginęło samobójczą śmiercią (w procesie tzw. apoptozy), a jego wzrost ulegał zahamowaniu. Zdaniem badaczy, wynika to z faktu, że GLA i trastuzumab działają na różnych zasadach.

Obserwacja jest o tyle ważna, że guzy z nadaktywnym Her2/neu bardzo często uodparniają się na chemioterapię.

Ponadto, GLA był toksyczny wyłącznie dla komórek raka, a oszczędzał komórki zdrowe.

"Nasze najnowsze odkrycia wskazują, że niedrogi środek ziołowy może poprawić skuteczność leczenia agresywnego raka piersi" - konkludują badacze.